Bağlanmanın Gücü
Çocuklar dünyaya gelirken en çok ihtiyaç duydukları şey güvenli bir bağdır. Bağlanma, hayatımızdaki önemli kişilere karşı kurduğumuz güçlü duygusal köprülerdir (Bowlby, 1969).
Bebeklerin hayatta kalabilmesi, temel ihtiyaçlarının karşılanması ve onları koruyan bir yetişkinin varlığına bağlıdır (Görünmez, 2006).
Çocuk gelişimi, aile ortamındaki sevgi, tutarlılık ve destekle şekillenir. Ne yazık ki ihmal ve istismar, çocukların potansiyellerine ulaşmasının önüne geçer (Özmert, 2006). Bu yüzden, sağlam ve güvenli bir aile ortamı vazgeçilmezdir.
Oyun ve Bağlanma: Sessiz Dilin İfadesi
Oyun, çocukların kendilerini ifade etmenin doğal dilidir. Yüzyılı aşkın süredir kullanılan oyun terapisi, kelimelerle anlatamadıkları duyguları keşfetmelerine olanak tanır (Kiye & Yalçın, 2021). Oyun sadece eğlence değil; çocuğun iç dünyasının aynasıdır.
Her çocuk oyuna ihtiyaç duyar. Landreth’in (2012) dediği gibi, oyun çocuğun gerçek duygularını anlattığı sessiz bir dildir. Sürekli “kurtarıcı” rolü oynamak gibi tekrar eden oyunlar, bağlanma kaygısının işaretçisi olabilir.
Güvenle Büyümek: Küçük Eller, Derin Bağlar
Güvenle büyümek, her çocuğun hakkıdır. Sevgiyle örülen derin bağlar, onların dünyaya güvenle açılmasını sağlar.
Ailelerin ve toplumun sunduğu destek, çocukların duygusal ve sosyal gelişiminde kritik önemdedir. Oyun terapisi gibi yaklaşımlar, bu bağları güçlendirir ve iyileşme sürecine destek olur.
Toplum olarak görevimiz, her çocuğun sevgiyle bağlanabileceği güvenli ortamlar yaratmaktır. Çünkü sağlam bağlanmalar, sağlıklı bireyler ve güçlü toplumlar demektir.
Küçük ellerin kurduğu bu derin bağlar, geleceğe umutla bakmamızı sağlar.
